ή αλλιώς Τιμούρ το λεν' το καινούριο μου πουλεν.



Ο συμπαθητικός κυριούλης της φωτογραφίας με το μουσάκι και την καραφλίτσα που πλησιάζει τα πενήντα δεν είναι άλλος από τον γεννημένο στο Καζακστάν σκηνοθέτη Timur Bekmambetov. Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια νέα άφιξη στα κινηματογραφικά πράγματα. Οι πιο παλιοί και οι περισσότερο διαβασμένοι ίσως να τον θυμούνται από το Peshavarskiy vals (1994), το οποίο είχε σκηνοθετήσει μαζί με τον Gennadi Kaymov και είχαν μάλιστα διαγωνιστεί στο Karlovy Vary, όπου και κατάφεραν να αποσπάσουν το βραβείο σκηνοθεσίας.



Ιδιαίτερα γνωστός εδώ και 3-4 χρόνια από τα Night Watch (2004) και Day Watch (2006), τα δύο πρώτα μέρη της εκ Ρωσίας ερχόμενης, αλλά χολυγουντιανών προδιαγραφών, βαμπιροτριλογίας που ολοκληρώνεται το 2009 με το Twilight Watch.



Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά ο Timur αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο χόλυγουντ. Με τις καλύτερες μάλιστα προϋποθέσεις. Χρήμα πολύ, ηχηρά ονόματα στο cast (Jolie, Freeman, McAvoy), ιστορία βασισμένη στο κόμικ Wanted και έτσι προέκυψε η ομώνυμη ταινία. Ως σύνολο το Wanted (2008) είναι κατώτερο των προσδοκιών που μου είχαν προσωπικά δημιουργήσει τα προηγούμενα πονήματα του Bekmambetov, αλλά αυτά θα τα πούμε αναλυτικότερα στο τέλος του μήνα οπότε και η έξοδος της στις ελληνικές αίθουσες. Αυτό που μου έμεινε όμως και με γέμισε αισιοδοξία είναι η αντίληψη του συγκεκριμένου σκηνοθέτη για την κινηματογραφική απόλαυση. Εφετζίδικη σκηνοθεσία, όσο δεν πάει άλλο, με προσοχή στη λεπτομέρεια, πολλά κιλά δράσης, εξωφρενικές ταχύτητες και η αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο.



Ποιοί είναι όμως αυτοί που θα ζητήσουν το κεφάλι του Bekmabetov (για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του post); Δεν είμαι προφήτης αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτοί που φώναζαν ότι με τους "Φύλακες" έβαλε τα γυαλιά στο χόλυγουντ τώρα θα τον αποκυρήξουν γιατί πέρασε στην άλλη πλευρά.