Όταν έχεις φάει όλα τα λεφτά σου στα ποτά και στις ξαπλώστρες, και το σπίτι σου από την απουσία, μοιάζει πιο εξωτικό μέρος από την παραλιακή, τι καλύτερο από βραδιές dvd με καλή παρέα και μπόλικη διάθεση για αραλίκι. Με το σκεπτικό αυτό και μιας και η αναμονή για τον "Σκοτεινό Ιππότη" θα συνεχιστεί μέχρι την Πέμπτη, τι θα έλεγες για μια προετοιμασία στον κόσμο των freaks και του εγκλήματος;


Ξεκινάμε με το Elephant Man (1980) του σχιζοφρενικά ιδιοφυούς David Lynch. Αν και σ'αυτήν την περίπτωση κανένα φρικιό δεν εξαπολύει τις εγκληματικές του προθέσεις εναντίον της ανθρωπότητας, αντιθέτως οι ίδιοι οι άνθρωποι, ξεπερνούν κάθε έγκλημα της φύσης, και "βιάζουν" σωματικά και συναισθηματικά, καθετί το διαφορετικό.Πού αρχίζει και πού τελειώνει η ανθρωπιά; Κι ακόμα σημαντικότερα πού βρίσκεται εν τέλει; Η βασισμένη σε αληθινά περιστατικά ιστορία ένος παραμορφωμένου ανθρώπου, που μεγάλωσε σαν ζώο, μα δεν κατάφερε να γίνει αποδεκτός, ακόμα κι όταν η πνευματικότητά του ξεπέρασε κάθε ανθρώπινη προσδοκία (και μισαλλοδοξία).
-Μια σινεφίλ ταινία, που καταφέρνει να ξεπεράσει τις ταμπέλες να συγκινήσει και να προβληματίσει τον καθένα-


Συνέχεια με μια ακόμα περισσότερο διεισδυτική ματιά στον κόσμο των διακρίσεων, με την απαγορευμένη, σε πολλές χώρες ακόμα και σήμερα, ταινία του Tod Browning, Freaks (1932). Στα παρασκήνια ενός τσίρκου (side-show για την εποχή), τα "τέρατα" μοιάζουν να ζουν αρμονικά με τους "φυσιολογικούς" ανθρώπους. Τι γίνεται όμως όταν τα σκοτεινά συναισθήματα αναδείξουν τα πραγματικά τέρατα μέσα από τους πιο αγγελικά πλασμένους ανθρώπους; Πόσο πιο συλλογικά δρα η εκδίκηση σε μια κοινωνία που οι παραμορφώσεις της εμφάνισης αποτελούν συνεκτικό και όχι διαχωριστικό στοιχείο;
-Σινεφίλ καλτ θρίλερ που ανατριχιάζει με την "χρήση" κυριολεκτικά και μεταφορικά, πραγματικών παραμορφωμένων ατόμων στην θέση των ηθοποιών, και ύπουλα συγκαλυμμένος ύμνος στην ανθρωπιά κάθε μορφής-


Και μετά τις δύο πρώτες συναισθηματικές ανατριχίλες σειρά σε μία ακόμα, λιγότερο γκροτέσκα οπτικά αλλά εξίσου απάνθρωπη συναισθηματικά ιστορία, ενός άνδρα που χαρακώθηκε σαν παιδί από τσαρλατάνους και καταδικάστηκε να ζει τις πίκρες και τις απογοητεύσεις της ζωής με ένα άσβηστο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Ο λόγος για το The man who laughs (1928), που παρά το βουβό του κινηματογράφου της εποχής, καταφέρνει να μιλήσει σε τόσα πολλά επίπεδα, συναισθηματικά και συμβολικά.
-Κι αν το στοιχείο του χαραγμένου χαμόγελου ακούγεται γνωστό είναι γιατί το The man who laughs, αποτέλεσε την έμπνευση για την δημιουργία του Joker στην σειρά Batman του Bob Kane-


Κι αφού τελειώσαμε με τις εμπνεύσεις του παρελθόντος, ας περάσουμε στην πρώτη σημαντική μεταφορά του άνθρωπου-νυχτερίδα στην μεγάλη οθόνη, που έρχεται με το Batman (1989) του Tim Burton. Βιαστικά εισαγωγικό, burtonικά σκοτεινό, με αντιφατικές πολυχρωμίες που εντυπωσιάζουν, και τους πιο ελκυστικούς χαρακτήρες των κόμικ να παίρνουν σάρκα και οστά, με τις εξαιρετικές ερμηνείες του Nicholson -κατά κύριο λόγο- και του Keaton, στους ρόλους των Joker και Batman αντίστοιχα, και το αφελές σεξουαλικό ταμπεραμέντο της Basinger, στον ρόλο της μοιραίας γυναίκας λάφυρου.
-Κάθε δεκαετία γνώρισε κι ένα Batman, το '80 και το '90, ανήκει δικαιωματικά στον batman του Burton-


Το 2005 όμως ο Batman (Batman Begins) μέσα από την σφαιρικότατη και πολυσχιδή φαντασία του Christopher Nolan, επανέρχεται όχι για να ανανεώσει το ραντεβού του με την νέα δεκαετία, αλλά για να σβήσει από τον χάρτη σχεδόν όλους (για μένα προσωπικά όλους) τους προκατόχους του. Με σενάριο που ανοίγεται ηθογραφικά σαν μια άρτια κοινωνική ταινία, και απλώνεται σε περιπετειώδεις απολήξεις για να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο, κλείνει χωρίς να αφήσει καμιά τρύπα, αλλά ακόμα σημαντικότερα, έχοντας ανοίξει ένα ολότελα νέο σύμπαν στο οποίο η Gotham City αφήνει πίσω της τη σφαίρα του φανταστικού, και γίνεται ο τόπος που μας περιβάλει μαζί με το έγκλημα και την φρίκη της ανθρώπινης επιπολαιότητας και αλλαζονείας. Ευτυχώς έχουμε τον καλύτερο δυνατό προστάτη στο πλευρό μας κι έχουμε τον Nolan για να ευχαριστούμε γι'αυτό.
-Το πιο θαρραλέο και πιο ανατρεπτικά προτωποριακό reboot ξεχασμένης σειράς που έχει γίνει-

Είτε τις δεις όλες είτε επιλέξεις αυτές που σε αντιπροσωπεύουν καλύτερα, ελπίζω να περάσεις καλά με την παρέα σου και να προετοιμαστείτε κατάλληλα, για το μεγάλο ραντεβού της Πέμπτης, στον καλύτερο -πιστέψ'τε με- Batman που έγινε ποτέ! Καλή Προβολή.

------------------------------------------
[Αναλυτικότερες Κριτικές Silent Vespers]
Freaks :: The Man Who Laughs :: Batman :: Batman Begins