Το Sex and the City είναι μία σειρά πολυσυζητημένη, παρεξηγημένη και υποτιμημένη. Ήταν τόσο δημοφιλής, όταν προβαλλόταν, που την έχει δει πολύς κόσμος. Έχει φυσικά αποκτήσει άπειρους πιστούς, αλλά κάποιοι δηλώνουν ότι είναι ό,τι χειρότερο έχει γίνει.

Την κατηγορούν ότι δείχνει 4 χαζογκόμενες μεταφεμινίστριες, που δεν εργάζονται, αλλά μιλάνε μόνο για άντρες και δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα, αλλά παρ’όλ’αυτά, έχουν λεφτά και φοράνε πανάκριβα παπούτσια και υψηλή ραπτική. Ότι δεν είναι πολύ ρεαλιστική και ότι, και να είναι, αυτή είναι η πραγματικότητα της Νέας Υόρκης και όχι της Αθήνας, πόσο μάλλον της υπόλοιπης Ελλάδας.

Δεν είναι ρεαλιστική πράγματι, αλλά για έναν ακόμα λόγο. Γιατί οι χαρακτήρες είναι καρικατούρες. Υπάρχει βασική πρωταγωνίστρια, η οποία είναι πραγματική, μπορείς να ταυτιστείς μαζί της. Τα δικά της προβλήματα ξεπερνάνε των υπόλοιπων σε σημασία και διάρκεια. Ακόμα και στις αφίσες είναι ένα βήμα μπροστά από τις άλλες. Αυτή είναι ρεαλιστική. Οι φίλες της όχι. Η ρομαντική, η κυνική και η σεξομανής δεν είναι χαρακτήρες σοβαροί. Είναι ψεύτικες και άρα δευτερεύουσες.

Αδιοφιλονίκητη πρωταγωνίστρια λοιπόν είναι η Carrie Brandshaw (κατά κόσμον Sarrah Jessica Parker), η οποία είναι 30κάτι, και μετά από 10 χρόνια σεξουαλική ζωή στη ΝΥ έχουν δει αρκετά τα μάτια της ώστε να γράφει στην εφημερίδα NY Star τη στήλη Sex and the city, στην οποία αναρωτιέται για τις σεξουαλικές συνήθειες των συμπολιτών της και κυρίως των 30κάτι ανύπαντρων γυναικών.

Πρώτη ύλη για τις ιστορίες της τής προσφέρουν, εκτός από τις σεξουαλικές της γνωριμίες, οι 3 φίλες της Μiranda, Charlotte και Samantha. Οι 4 λοιπόν φίλες είναι εμφανίσιμες, μορφωμένες, με καλές δουλειές και ωραία διαμερίσματα στο Manhattan. Είναι ανύπαντρες και, άλλοτε θέλουν να βρουν τον ιδανικό άντρα, άλλοτε πιστεύουν ότι είναι άδικος κόπος και απλά κάνουν σεξ σαν άντρες. Είναι εμποτισμένες με τις αρχές του μεταφεμινισμού (δε θέλουν προστασία, δε χρειάζονται έναν άντρα να τις σώσει, μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνες τους σε κάθε περίσταση, έχουν ίση επαγγελματική δύναμη με τους άντρες κ.λπ.) και είναι σίγουρες ότι ο ρομαντισμός έχει πεθάνει.

Πράγματι, μιλάνε συνέχεια για άντρες και sex, και όχι για τις δουλειές τους (παρά μονάχα ελάχιστα)! Επαγγελματικά είναι ικανοποιημένες, έχουν δουλειές που τους αρέσουν πολύ, είναι στο αντικείμενο των σπουδών ή των ενδιαφερόντων τους και έχουν καλούς μισθούς. Το επαγγελματικό πρόβλημα το έχουν λύσει! Το ερωτικό-οικογενειακό όμως, όχι. Είναι αρκετά πάνω από 30 και καμιά τους δεν έχει κάνει κάποια ουσιαστική σχέση. Είναι φυσικό να τους απασχολεί το ζήτημα και να το συζητάνε συνέχεια λοιπόν.

Ναι μεν οι δουλειές τους πληρώνουν καλά, αλλά δεν έχουν και τόσα λεφτά για να φοράνε Gucci, Channel, Dior, Prada, Manolo Blahnik, Oscar de la Renta. Εδώ έχω και εγώ τις ενστάσεις μου. Είναι αλήθεια ότι το Sex and the city είναι καθαρή διαφήμιση ώρες ώρες. Προσωπικά όμως, πιστεύω ότι αν όλες οι διαφημίσεις έδειχναν ωραία φορέματα, στυλάτα ταγέρ, sexy φουστίτσες και σορτσάκια με φανταστικές γόβες και πανύψηλα πέδιλα, θα έβλεπα μόνο διαφημίσεις. Αν ταυτόχρονα μιλάνε για σεξ, είναι ακόμα καλύτερα!

Δεν ξέρω αν η σειρά είναι ρεαλιστική, γιατί δεν έχω ζήσει στη Νέα Υόρκη. Αλλά δεν μπορώ να αμφισβητήσω το γεγονός ότι σε ένα νησί 7.000.000 κατοίκων (Manhattan) είναι πολύ εύκολο να γνωρίζεις κόσμο συχνά και, αν είσαι απελευθερωμένη και ωραία γυναίκα, χωρίς πολλές απαιτήσεις και με ακόμα λιγότερους ενδοιασμούς, να κάνεις σεξ ή σχέση ακόμα συχνότερα.

Επίσης, μετά από σοβαρή και επίμονη μελέτη της σειράς, είδα ότι έχει ωραία μηνύματα και ατάκες:

-we can be each others’ soulmates, and men will just be those great guys tο have fun with,
-No one has breakfast at Tiffany’s and no one has affairs to remember; instead, we have breakfast at 7 a.m. and affairs we try to forget as quickly as possible.

ενδιαφέροντες προβληματισμούς πάνω στις σχέσεις των δύο φύλων:

-when will searching for the one be done?
-if the house always wins, why gable?
-is it time to stop questioning.,

πολλούς συμβολισμούς (ναι ναι), έξυπνη χρήση του λόγου (ex and the city, sex and the country, sex and another city κ.λπ.) και πολύ όμορφους άντρες ηθοποιούς.

Η σειρά ολοκληρώθηκε αρχές του 2004 με ένα επεισόδιο από τα πιο διαφημισμένα της αμερικανικής τηλεόρασης και ένα happy ending για την καθεμία, βασισμένο στην αγάπη, η οποία στη σειρά ξεπέρασε το sex.

Ήδη από τότε, ξεκίνησαν συζητήσεις για συμπλήρωση της εποποιίας με μια κινηματογραφική ταινία. Λόγω προβλημάτων διαδικαστικών, τα οποία από ό,τι πήρε τ’ αφτί μου είχαν να κάνουν με τις απολαβές των πρωταγωνιστριών, τα γυρίσματα ξεκίνησαν, αντί για τέλη του 2004, το 2007. Η ταινία ολοκληρώθηκε μες στο 2008 και είναι στους κινηματογράφους ανά τον κόσμο από τον Mάιο.