Με αφορμή την έναρξη του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (EURO 2008) απόψε στις 19:00, σας παρουσιάζουμε την ιδανική ομάδα -και όχι μόνο- μέσα από τις ταινίες που έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με το συγκεκριμένο άθλημα.



Τερματοφύλακας: Για συναισθηματικούς λόγους αλλά και για το δολοφονικό βλέμμα του προς το Γερμανό επιθετικό πριν το κρίσιμο πέναλτι ο Sylvester Stallone του Victory (1981) κερδίζει επάξια τη θέση από τον Gerard “Λεωνίδα” Butler που υποδύθηκε τον πορτιέρο της εθνικής ομάδας των Η.Π.Α. στο The Game of Their Lives (2005) που διηγείται τη συμμετοχή της στο μουντιάλ του 1950.



Άμυνα: Εδώ δεσπόζει ο πολύς Vinnie Jones και η παρέα του από το Mean Machine (2001). Δεν θα μπορούσε να λείπει από την ομάδα ο Jones καθότι πραγματικός ποδοσφαιριστής πριν ασχοληθεί με την υποκριτική και μάλιστα ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου. Έχει γράψει ιστορία με το στενό του μαρκάρισμα στον Paul Gascoigne περισσότερο από ότι μπροστά στην κινηματογραφική κάμερα.



Κέντρο: Ο Stephen Chow και οι υπόλοιποι αεικίνητοι ασιάτες ποδοσφαιριστές, με υποψία ντοπαρίσματος, του Shaolin Soccer (2001) κρίνονται ως ιδανικοί για τη μεσαία γραμμή της ομάδας. Δικαιωματικά και αφού το κέντρο μας διακρίνεται από υπερφυσικές ικανότητες κάνουμε την προσθήκη και του μικρού οπαδού της Manchester City με τα μαγικά παπούτσια Jimmy Grimble (2000).



Επίθεση: Εκτός από τη βεντέτα των τελευταίων ετών Kuno Becker, που έγινε γνωστός μέσω της υπερπαραγωγής Goal! (2005) και των συνεχειών της, το επιθετικό δίδυμο συμπληρώνει ο “δικός μας” Στράτος Τζώρτζογλου. Η φανέλα με το 9 και τα γυρίσματα στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον Μπιλ Σερέτη να σκαρφαλώνει τα κάγκελα της σκεπαστής έχουν μείνει στην ιστορία.



Στον πάγκο: Επειδή ποδόσφαιρο δεν παίζουν μόνο οι άντρες επιλέγουμε τους αναπληρωματικούς μας από το Bend It Like Beckham (2002) αλλά κοντά στις Parminder Nagra και Keira Knightley βάζουμε και την Carly Schroeder ως Gracie (2007) σε μία ποδοσφαιρική ταινία εμπνευσμένη από γεγονότα της ζωής της Elizabeth Shue!



Προπονητής: Ο προπονητής της εθνικής Αγγλίας Mike Bassett (2001) ως άλλος Νικόλας Αλέφαντος κερδίζει άνετα τη μάχη από τη συμπάθεια μας Will Ferrell που κοουτσάρει παιδική ομάδα στο Kicking & Screaming (2005).



Διοίκηση: Ο Michael Keaton ως Αμερικανός πρόεδρος σκοτσέζικης ομάδας που έρχεται σε κόντρα με τον προπονητή Robert Duvall λόγω του αστεριού της ομάδας –και επίσης πραγματικού δημοφιλούς ποδοσφαιριστή- Ally McCoist στο A Shot at Glory (2000).



Στην κερκίδα: Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν. Είναι γεγονός ότι οι πλέον ενδιαφέρουσες ταινίες στην ενότητα σινεμά και ποδόσφαιρο σχετίζονται με τον οπαδό. Όπως για παράδειγμα τον Colin Firth κολλημένο με την Arsenal στο βασισμένο σε βιβλίο του Nick Hornby, Fever Pitch (1997). Ή τον Danny Dyer και την παρέα του, τους χούλιγκανς δηλαδή της Chelsea και τους μισητούς εχθρούς τους, οπαδούς της Millwall στο επίσης βασισμένο σε βιβλίο, του John King, Football Factory (2004). Αλλά και τον Elijah Wood και τους σκληροπυρηνικούς της West Ham στο Green Street Hooligans (2005). Περισσότερο από όλους όμως τον Reece Dinsdale, στο I.D. (1995), τον μπάτσο που εισέρχεται ως μυστικός στους κύκλους των οργανωμένων οπαδών και καταλήγει πιο φανατικός και από αυτούς που παρακολουθεί. Και για να μην ξεχνάμε τα δικά μας βρείτε οπωσδήποτε το cult αριστούργημα Χούλιγκανς: Κάτω τα χέρια από τα νιάτα (1983). Αν θέλετε κάτι πιο ανάλαφρο προτιμήστε το βραζιλιάνικο O Casamento de Romeu e Julietta (2005), μία σύγχρονη γηπεδική εκδοχή της γνωστής ιστορίας με φόντο την αντιπαλότητα Corinthians και Palmeiras. Aν πάλι θέλετε κάτι εναλλακτικό δοκιμάστε τους πιτσιρικάδες του Purely Belter (2000) που δεν βρήκαν τα χρήματα για το εισιτήριο διαρκείας της αγαπημένης τους Newcastle, βρήκαν όμως θέση σε μπαλκόνι γειτονικής πολυκατοικίας. Και αν ψάχνατε για πραγματικό πάθος για ποδόσφαιρο η απάντηση είναι το Offside (2006) για τις γυναίκες στο Ιράν, που αψηφώντας τη σχετική απαγόρευση, ρισκάρουν τα πάντα για να δουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα.



Από την T.V.: Phörpa (1999) ή στα αγγλικά The Cup ή αλλιώς τι κάνουν οι νεαροί Θιβετιανοί μοναχοί για να εξασφαλίσουν μία θέση μπροστά από την τηλεόραση για να παρακολουθήσουν το παγκόσμιο κύπελλο του 1998. Αλλά και ο μικρός του O Ano em Que Meus Pais Sairam de Ferias (2006) ή The Year My Parents Went On Vacation που παρακολουθεί το μουντιάλ του 1970 από την τηλεόραση, με φόντο τη δικτατορία της εποχής στη Βραζιλία.



Δημοσιογραφική κάλυψη: Ο ρεπόρτερ που ταξιδεύει με το γιο του για να καλύψει την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου από την (τότε Δυτική) Γερμανία στα γήπεδα της Ελβετίας το 1954 στο Das Wunder von Bern (2003) ή The Miracle of Bern αλλά και οι δικοί μας φαντάροι στο Λούφα και Παραλλαγή (1984) που παρότι δεν αποτελεί ταινία για το ποδόσφαιρο δεν μπορεί παρά να αναφερθεί η αμίμητη σκηνή με την επανάληψη του γκολ μετά το τέλος του αγώνα για να καταγραφεί από τη στρατιωτική κάμερα.



Μετά από όλα αυτά, εμείς δεν έχουμε παρά να σας ευχηθούμε καλή θέαση είτε πρόκειται να δείτε τους αγώνες είτε προτιμήσετε τις σχετικές ταινίες.