Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ (KING OF CALIFORNIA)
Σκηνοθέτης: Mike Cahill
Παίζουν: Michael Douglas, Evan Rachel Wood
Πατέρας διαλυμένης οικογένειας, βγαίνει από το τρελάδικο, κι αποφασίζει να αναθερμάνει τις σχέσεις με την κόρη του,με ένα κυνήγι θησαυρού, που σχεδίαζε όλα τα χρόνια που πέρασε στο ίδρυμα. Αν έχετε πληρωμένα εισητήρια από άλλον, ένα 2ωρο ελεύθερο, και καλή διάθεση ώστε να αντέξετε την στερεότυπη ιστορία, της τόσο προχειρογυρισμένης αυτής ταινίας (να φανταστείτε το μικρόφωνο του booman βγάζει μάτι τουλάχιστον 8 φορές), πηγαίνετε να την δείτε. Ο Cahil πάντως μαζί με τους γυμνούς κινέζους του έργου μοιάζει να κυνηγά ανεπιτυχώς το αμερικανικό (σκηνοθετικό) όνειρο. Όσο για την ερμηνεία του Douglas, ακόμα και το "αδέσμευτα" φαρδύ παντελόνι του, εμφανίζεται πιο πειστικά τρελιάρικο από τον ίδιο. Η γλυκειά ερμηνεία της Wood είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο που αξίζει, σ'αυτήν την απροσδιόριστα άνιση απόπειρα ταινίας.
{imdb} {Επίσημο Site}
7 Σχόλια στο Οι Ταινίες της Εβδομάδας (22/5 - 28/5)
Αρκετές ταινίες "ανεβάσατε" σήμερα , εγώ αυτήν εδώ θα επέλεγα να δω.
Ίσως γιατί μου αρέσει η φώτο με το τρελαμένο ύφος του Ντάγκλας.
αν σου αρέσει πολύ ο douglas ίσως και να την δεις ευχάριστα, αν και έχει πολύ σημαντικότερες ερμηνείες στην καριέρα του για να μιλάνε όλοι ότι σ'αυτήν την ταινία τα δίνει όλα.
μάλλον ο ρόλος θα ταίριαζε καλύτερα στον nicholson, αλλά αμφιβάλω αν θα δεχόταν να παίξει σε τέτοια παραγωγή
ε, είναι και αυτή όμορφη
dunno σε βρήκα λίγο αυστηρό. ΟΚ δεν λέει και πολλά αλλά βλέπεται άνετα
από άποψη υπόθεσης, βλέπεται άνετα.αλλά είναι τόσο πρόχειρα φτιαγμένη από κάθε άλλη άποψη που όρισμένες φορές εξαντλούσε την υπομονή μου. ειδικά με το μικρόφωνο να κατεβαίνει μέχρι το κέντρο σχεδόν του κάδρου αποσυντονιζόμουν συνέχεια.θεωρώ ότι αφού το στούντιο δεν σεβάστηκε τον εαυτό του ωστέ να παράγει έστω τα βασικά μιας ταινίας, δεν αξίζει να σεβαστώ εγώ το 7ευρω εισητήριο ώστε να την δω στον κινηματογράφο.
ακόμα και σε dvd όμως είναι απλώς μια άνετη πρόταση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλές περισσότερες αντίστοιχα πιο ευχάριστες για το πασατέμπο.
Παιδιά για τα μικρόφωνα βαράτε τον προβολατζή. Είναι τόσο συχνή αυτή η επίρριψη ευθυνών σε λάθος ανθρώπους που το διευκρίνιζε για χρόνια (μέχρι τη πρόσφατη αλλαγή στη σχεδίαση) το Αθηνόραμα και σε κάθε σελίδα ταινίας.
"Κάθε ταινία έχει συγκεκριμένο φορμά κόπιας, με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Αυτές οι προδιαγραφές πρέπει να γίνουν γνωστές στην αίθουσα και συγκεκριμένα στον υπεύθυνο προβολής της αίθουσας ώστε να βάλει στις κατάλληλες διαστάσεις το σχετικό πορτάκι που μπαίνει πάνω στο print ώστε να προβάλλεται στην οθόνη ΜΟΝΟ το σωστό κάδρο της ταινίας κι όχι τα περιφερειακά στοιχεία. Συνήθως, ή δεν μετριέται σωστά το φορμά ή αγνοείται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζονται σε κάποιες σκηνές και τα περιφερειακά στοιχεία όπως τα μικρόφωνα."
^δεν το γνώριζα αυτό για τα μικρόφωνα...ανακαλώ.αν και σε κανα δύο σκηνές θυμάμαι ολόκληρο το στήριγμα να εισβάλει στην οθόνη που αναρωτιέμαι που θα έπρεπε να τοποθετηθούν τα τελικά κάδρα ώστε να μην φαίνεται.
πάντως στην άποψή μου εμμένω.η ταινία μου φάνηκε πολύ άνιση, θέλησε να καλύψει πολλά διαφορετικά είδη χωρίς να τα δένει καλά μεταξύ τους, και στις εναλλαγές δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω αυτό που βλέπω, με αποτέλεσμα τα μαγκωμένα συναισθήματα.ο Douglas σε φάσεις μου έδινε την εντύπωση ότι διάβαζε σενάριο αντί να παίζει, και οι τρύπες που ανοίγει η υπόθεση, δεν κλείνονται από την πλοκή με τίποτα.
Άφησε το σχόλιο σου