Κανονικά δε χρειάζεται να το διευκρινίσω αλλά στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να είναι σαφές ότι οι απόψεις σε κάθε post είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν το σύνολο των συμμετεχόντων στο blog. Έχοντας λοιπόν πλήρη επίγνωση των συνεπειών των λόγων μου και αψηφώντας τον κίνδυνο της κατακραυγής και του λιθοβολισμού δηλώνω πως δεν έχω καμία ιδιαίτερη πρεμούρα να δω τις εξής ταινίες:

1. Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull του Steven Spielberg.
Γιατί ξαφνικά μετά από 20 χρόνια θυμήθηκαν την ύπαρξη του αγαπημένου ήρωα; Σίγουρα θα έχουν τους λόγους τους αλλά είμαστε εμείς υποχρεωμένοι να βλέπουμε το γεροντοπαλίκαρο Harrison Ford να επιδίδεται σε κάθε είδους ανδραγαθήματα σε ηλικία 66 ετών με κίνδυνο πρώτα από όλα την ίδια τη σωματική του ακεραιότητα; η απάντηση ίσως είναι ψηφιακά εφφέ αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα μας αρέσει. Αυτό που σίγουρα δεν μας αρέσει είναι η παρουσία στην ταινία του νέου πουλέν του Χόλυγουντ Shia LaBeouf , τον οποίο από ότι ακούγεται ετοιμάζουν για αντικαταστάτη του Harrison Ford. Αυτό που μας άρεσε είναι ότι κάποιοι άλλοι έδειξαν την απαραίτητη αξιοπρέπεια και αγνόησαν τόσο το χρήμα όσο και μία ύστατη στιγμή δόξας γιατί απλά δεν την έχουν ανάγκη. Για αυτό είναι Sir.
Θες trailer; Δες το.

2. Sex and the city: The Movie του Michael Patrick King
Δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος των τηλεοπτικών σίριαλ και έχω παρακολουθήσει το συγκεκριμένο ελάχιστες φορές. Ας δεχτούμε όμως ότι πρόκειται για μία άκρως διασκεδαστική και επιτυχημένη σειρά. Η οποία τέλειωσε στην ώρα της και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Ποιος ακριβώς ο λόγος να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη και ειδικά από ένα σκηνοθέτη που έχει κάνει μόνο T.V.; (τα εισιτήρια και οι εισπράξεις. Οk εκτός από αυτό). Δεν βλέπω κάποιον. Το πιο πιθανό είναι να χαλάσουν την εικόνα που είχαν φτιάξει τόσο καιρό στο γυαλί. Και θυμηθείτε το: Οι πρώτοι που θα το κράξουν θα είναι οι φανατικοί της σειράς. Πάντα έτσι γίνεται.
Θες trailer; Δες το.


3. The X-Files: I Want to Believe του Chris Carter
Ψάχνατε σειρά που να έγινε ταινία και να απογοήτευσε το κοινό της. Να σας βοηθήσω: 1998 - The X-Files του Rob Bowman. Εδώ δεν το βάζουν κάτω. 10 χρόνια μετά επιμένουν με σκηνοθέτη το σεναριογράφο της σειράς και της 1ης ταινίας. Εδώ το εγχείρημα συνδυάζει τα αρνητικά των δύο προηγούμενων καθώς βασίζεται σε σειρά και προσπαθεί να ξεθάψει μνήμες και ήρωες. Αλλά το χειρότερο είναι ότι ήδη υπάρχει κακό προηγούμενο. Εκτός των άλλων, εδώ προβλέπω και εμπορική αποτυχία.
Θες trailer; Δες το.